" امید سلماسی " شاعر و روزنامه نگار درد آشناي آذربايجان

اشاره : علی علیزاده " امید سلماسی " دانش آموخته حقوق و سر دبیر نشریات قله های افتخار ، آبشار ، و فریاد قلم است كه پا در سن 40 سالگي گذاشته است. وی از شاعران مکتب تبریز است که امروز در ارومیه در کسوت روزنامه نگاری فعالیت دارد . «اميد» از محضر استادانی مانند مرحوم استاد شهریار ، استاد مرحوم شیدا ، استاد علی نظمی تبریزی ، استاد احمد خسرشاهی و استاد راهب مازندرانی بهره مند شده است و امروز در عرصه ادبیات ترکی و فارسی از نامداران شعرآذربایجان به شمار می رود . شایان ذکر است که مجموعه شعر وی تحت عنوان " تو کیستی " در دست چاپ است .

نمونه ای از سروده های مذهبی شاعر

من نه مجنونام قالام چوللرده لیلا عشقینه

یا کی وامق تک اولام آواره عذرا عشقینه

قاف تکلیکده فقط بیر داغیدیر ، معناسی یوخ!

قاف اولوبدور ذهنیلرده «قاف» عنقا عشقینه

ایسته سن دونیای عشقون پوچ و فانی اولماسین

اؤز گتیرمه اوزلوگونده هر نه دونیا عشقینه

جانیمی ووردوم اودا یاهو و یا حق سسله دیم

ایسته دیم منده یانام شوقیله مولا عشقینه

من ددیکجه «یاعلی» سسلندی اود «یا فاطمه»

یا علی! یعنی یانیرسان سنده زهرا عشقینه!

ای "امید" آرامش دریانی دریاده ن آلیر

تا آخیر گوز یاشلارین موجیله دریا عشقینه

غزلي زيبا از شاعر آذربايجان ، علي عليزاده « اميد سلماسي »

شمس من

زير چتر لطف و رحمت آسماني گوهري

آتش و دردي و ليكن در دل خاكستري

اوج زيبائيست اين خاكستر و اخكر شدن

هم به بالا هم به پائينش هنر مي پروري

از بساط انس و غم رنگين متاعي حاملي

حيف بگذاريش از ديده به دور و بگذري

در مزاج ياس و نرگس طبع تو آبيست ، آب

مهرِ زهرايي است اين ، تا فرق بالا ميبري

جلوه ي تو ماوراي هر چه هستي كرده اند

ما جهان ديگريم و تو جهان ديگري

شعله از دل بركشيده ، موج در دل ميزدي

آتش درد درون و آب پاك باوري

در غبار تن ز نامحرم رخت پوشيده بود

از برون گفتند از آئينه ها هم سرتري

در غمي رخساره ات را رنگ زر در بر گرفت

چرخ مي پنداشت چندي ماوراي جوهري*

گر طواف ات مي كنم چون كعبه "شمس من"سزاست

زانكه جمع عاشقان را ، آفتاب خاوري

*دهر مي پنداشت گاهي ماوراي جوهري (مولانا فياض لاهيجي)