مفتون امینی (زادهٔ ۱۳۰۵ در شاهین‌دژ) از شاعران معاصر ایرانی است.

یداالله امینی متخلص به مفتون در ۲۱ خرداد ۱۳۰۵ در شهرستان شاهین دژ دهستان هولاسو که در کناره زرینه رود و میان آذربایجان و کردستان قرارگرفته است به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دبستان و دبیرستان در تبریز به تهران آمده و وارد دانشگاه شد. او دانش‌آموختهٔ رشتهٔ حقوق قضایی از دانشکده حقوق دانشگاه تهران است و به مدت سی و یک سال ( از۱۳۲۸ تا ۱۳۵۹ ) در وزارت دادگستری خدمت نموده است. وی هم اکنون تهران به سر می‌برد .

امینی در آغاز شاعری کلاسیک و کهن‌پرداز بود اما بعدها – به‌ویژه طی سال‌های پس از انقلاب – به شعر بیوزن و قالب های نوپردازانه روی آورد. ایشان علاوه بر اشعار فارسی ، اشعاری نیز بزبان ترکی سروده است .

غزلی از مفتون امینی :

 

زیوربه خود مبند که زیبا ببینمت

بادیگران مباش که تنها ببینمت

 در این بهارتازه که گلها شکفته اند

لبخند عشق زن که شکوفا ببینمت

 یک جام نوش کردی ومشتاق دیدمت

جامی دگر بنوش که شیدا ببینمت

 منشین گران وجامه سبک ساز ورقص کن

رقصی چنان که آفت دلها ببینمت

 بگذشت در فراق تو شبهای بی شمار

هر شب در این امید که فردا ببینمت

 ای ایستاده در پس این پرده ی غبار

نزدیکتر بیا که هویدا ببینمت

 نازم به بی نیازی ات ای شوخ سنگدل

هرگز نشد اسیر تمنا ببینمت